Trochę poezji

Wiosna

Wyblakła zgniła zieleń
przeczuwa już odrodzenie.
Czeka, aż ciepłe krople
darują jej ożywienie.

W radosną ptasią opowieść
wsłuchuję się z drżącą nadzieją
- Wnet słońcem utkane trawy
w soczyste się barwy odzieją!?

Gdy łąki i drzewa znak dadzą
Skąpane już w ciepłej ulewie,
Me serce wyskoczy z piersi
i stanie się ptakiem na drzewie